دوربینهای مداربسته با توجه به ماهیت خاصی که دارند و تفاوت هایی که با سایر دوربینها دارند عنوان مداربسته را به خود اختصاص داده اند. به عبارت دیگر دوربینهای مداربسته از آن رو این عنوان را به خود گرفته اند که دارای مدارهایی بسته هستند و فقط توسط دستگا های مرکزی و افراد خاصی قابل رصد و پیگیری می باشند. دوربینهای مداربسته بر خلاف دوربینهای تلویزیونی هستند که برنامه های آنها توسط تمام دستگاه هایی که قابلیت دریافت سیگنال های آنها را دارند پخش می شوند، عمل می کنند. در سیستم دوربینهای مداربسته اطلاعات و تصاویر فقط از طریق دستگاه های ضبط کننده دی وی آر یا ان وی آر دریافت شده یا توسط مانیتور مربوطه پخش می شوند. دوربینهای مداربسته در طرح ها و شکل های مختلفی عرضه می شوند و به همین دلیل طیف قیمت آنها بسیار گسترده می باشد. به طور کلی دوربینهای مداربسته به دو نوع کلی تقسیم می شوند؛ دوربینهای مداربسته آنالوگ و دوربینهای مداربسته دیجیتال. دوربینهای آنالوگ نسل قدیمی تر دوربینها هستند که قیمت بسیار پایین تری نسبت به دوربینهای دیجیتال دارند. علت این امر کیفیت پایین تر تصاویر و قابلیت های محدودتر این دوربینها نسبت به دوربینهای دیجیتال می باشند. دوربینهای مداربسته آنالوگ از طریق کابل کشی به سیستم مرکزی دی وی آر یا به مانیتور متصل می شوند و سپس اطلاعات را منتقل می کنند. در مقابل دوربینهای مداربسته دیجیتال که به عنوان دوربینهای تحت شبکه نیز شناخته می شوند از قابلیت های بسیار بالایی برخوردارند؛ کیفیت تصاویر در این دوربینها بسیار بالا می باشد و انتقال تصاویر از طریق شبکه و بدون نیاز به سیم کشی صورت می گیرد. وجود چنین قابلیت هایی در دوربینهای مداربسته دیجیتال سبب شده است که قیمت آنها بیشتر از قیمت دوربینهای آنالوگ باشند.