دوربین وایرلس یا دوربین های بی سیم از جمله دوربین هایی هستند که برای انتقال تصویر نیازی به سیم کشی های معمول سایر دوربین ها ندارند. چنین قابلیتی در دوربین وایرلس سبب شده است تا بسیاری از طرفداران دوربین های کابلی به سمت دوربین وایرلس متمایل شوند. تقسیم بندی سنتی بین دوربین های آنالوگ و دوربین های دیجیتال در مورد دوربین وایرلس نیز صدق می کند؛ این بدان معناست که دوربین وایرلس نیز به دو دسته آنالوگ و دیجیتال تقسیم می شود. در دوربین وایرلس آنالوگ سیگنال های تصاویر تبدیل به سیگنال های رادیویی می شوند و سپس شرایط انتقال آنها میسر می شود. گرچه دوربین وایرلس آنالوگ بسیار ازان تر از نوع دیجیتال است اما یکی از ضعف های عمده ای که دارد نویزپذیری آن است. سیگنال این نوع از دوربین ها به شدت به محیط اطراف حساس است؛ به عبارتی دیگر در صورتیکه نویزهای الکترومغناطیسی در محیط وجود داشته باشد یا رطوبت هوا زیاد باشد سیگنال این دوربین ها به شدت افت می کند. باید اعتراف کرد که دوربین وایرلس آنالوگ به هیچ وجه نمی تواند با دوربین وایرلس دیجیتال رقابت کند. دوربین های بی سیم دیجیتال حدأقل حساسیت را به محیط دارند و کمتر تحت تأثیر نویزهای الکترومغناطیسی قرار می گیرند. در این دوربین ها برای انتقال تصاویر و اطلاعات از تکنولوژی وای فای استفاده می شود. این تکنولوژی سبب می شود تا دوربین وایرلس حجم زیادی از اطلاعات را با سرعت بالا انتقال دهد.